Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
altdan — z. 1. Aşağı tərəfdən, alt tərəfdən. Altdan tutub qaldırmaq. 2. məc. Gizli, xəlvəti. <Gədə:> Mən onların altdan söydüyünü görmüşəm. S. R.. altdan altdan zərf bax altdan 2 ci mənada. <Nabat> əlaltı özünə paltar tikdirirdi və altdan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
altdan-üstdən — z. Yalan, düzgün olmayaraq. <Xan qəti bir səslə:> Düzünü de görüm, necə oldu? – dedi, – bax, birini altdan üstdən desən, başın cəllad əlindədir! Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
altdan-yuxarı — z. Aşağıdan yuxarı. Aqil altdan yuxarı Həbibin üzünə baxdı. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
goreşən — dan. 1. Bax kaftar 1 ci mənada. <Zeynəb:> Kazım, sənsən? Gecə vaxtı goreşən kimi qəbristanlıqda nə gəzirsən, baş gözünü niyə sarıyıbsan? İ. Ş.. 2. məc. Altdan altdan iş görən; ziyankar (adətən söyüş məqamında). <Səkinə Rüstəmə:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ailə — is. <ər.> 1. Ata anadan, uşaqlardan, nəvələrdən və yaxın qohumlardan ibarət olub, bir yerdə yaşayan adamların hamısı; külfət. Ailə başçısı. Ailə saxlamaq. Ailə üzvü. Ailə tərbiyəsi. Ailə həyatı. Ailə vəziyyəti. – <Qətibə:> Ailəmizə üz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
faraş — sif. və zərf <ər.> Vaxtından, mövsümündən qabaq, tez əkilən. Faraş əkin. – Aqronomlar deyirlər ki, faraş səpin yaxşı olur. Ə. Vəl.. Faraş səpilmiş reyhan iyi adamı valeh edir. M. C.. // Mövsümündən, vaxtından qabaq doğulan (ev heyvanları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müştəri — 1. is. <ər.> 1. Bax alıcı 1 1 ci mənada. Müştərilərə mədəni xidmət. Bu malın müştərisi yoxdur. – <Hacı Qara:> Buların qumaşı özgə qumaşdır, müştəri macal vermir, göydə götürür. M. F. A.. Bu arada müştərilər hərlənir, qiymət üstündə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nişanlama — «Nişanlamaq»dan f. is. Ailənin başqa üzvləri də altdan altdan gah Şəmsiyyəyə, gah Səlimiyə baxır, bugünkü naharı rəsmi nişanlama kimi bir şey hesab edirdilər. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pis-pis — sif. bax pis (çoxluq bildirir). Pispis işlər. Pis pis hərəkətlər. Pis pis sözlər. – <Mirpaşa:> Mahmud qoşulub pis adamlara. Z. Xəlil. <Sona xanım:> Heç ürəyim bir dəqiqə sakit olmayır, başıma pis pis fikir gəlir. Ə. H.. // Zərf… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pişik — is. Pələng, şir və s. nin də daxil olduğu fəsiləyə mənsub (vəhşi növləri də olan) məməli ev heyvanı. Pişik öz balasını istədiyindən yeyər. (Ata. sözü). ◊ Pişiyə rast gələn (pişik görmüş) siçan kimi – qorxaraq, dəhşətə gəlmiş halda, dəhşət içində … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
